Het paprikameisje

Vandaag heeft FdJ een dagje vrij omdat het Auckland Anniversary is. Op deze dag vieren de Noordelijke Kiwi’s van het Noordereiland de stichtingsdag van Auckland. Voor ons een mooie dag om met zijn drieën wat leuks te gaan doen. FdJ stelt een wandeling voor. Wij -als inmiddels ervaren hikers- reageren enthousiast op dit voorstel en dus vertrekken we na het ontbijt met een lunchpakket naar de Wairere Falls. Een wandeltocht van vijf kilometer, waarbij de heenweg (uiteraard) stapsgewijs omhoog gaat naar de waterval. Via een dicht bebost gebied lopen we omhoog naar het eerste uitzichtpunt. Onderweg vertelt FdJ weer enorm veel over de bomen en planten die we onderweg tegenkomen. We eten bijvoorbeeld een blaadje van een plant dat naar peper smaakt. Het eerste uitzichtpunt kijkt rechtuit op de onderkant van de waterval en we zien ook hoe hoog het startpunt is. We hebben nog een stevige klim te gaan. Maar net zoals bij onze vorige tochten is ook dit keer het uitzicht meer dan de moeite waard. Boven aangekomen heb je fantastisch uitzicht over het gebied waarin Matamata ligt: Waikato. De landschappen zien er van boven een beetje uit als het spel kolonisten: schapen, graan, hout en erts. Daarnaast kan je op een plateau vlak op de waterval staan, die daarvandaan meters naar beneden klettert. Dat blijft altijd een machtig gezicht. FdJ kent naast de waterval een mooie picknickplek, dus met uitzicht over Waikato peuzelen wij onze boterhammen op.

De terugweg lopen we via een iets andere route dan op de heenweg. Terug gaan we namelijk over het Maori pad. Deze komt bij hetzelfde punt uit, maar is een stuk steiler (lees: hij gaat recht naar beneden). Met wat kunst-en-vliegwerk redden we het om veilig beneden te komen, al voelen we wel direct onze bovenbenen en knieën. Maar zodra we weer veilig in Matamata zijn aangekomen heeft FdJ daar een goede remedie voor. We gaan heerlijk in ‘de spa’ in de achtertuin. Deze spa is een soort bubbelbad waarbij er massagegolven langs je heen gaan. Ook het water is lekker warm, zodat de spieren goed tot rust kunnen komen. Met een mooi uitzicht erbij bespreken we met elkaar dat het leven toch helemaal zo vervelend nog niet is!

We blijven niet al te lang bubbelen, want om 14.30 uur komt er een groep Amerikanen een tour doen bij het bedrijf van FdJ. Fruitig, fit en fris staan wij de lading Amerikanen uit Texas op te wachten. Hit en Babs hebben tijdens deze tour ook een taakje gekregen van FdJ. Babs moet op het juiste moment rond gaan met een bord gesneden gewone rode paprika en zoete paprika, zodat ze het verschil konden proeven. Hit moest na afloop van de rondleiding de helpen de Fuijoa jam te verkopen.

Terwijl FdJ uitlegde wat ‘sweet points’ waren ging Babs vrolijk rond met het bord paprika’s en legde elke keer vriendelijk aan de Amerikanen uit wat ze serveerde. Toevallig had ze ook een knalrood shirt aan, dus al snel werd ze door Hit gekscherend ’the capsicum girl’ genoemd. Na afloop van de tour waren de Amerikanen ook erg nieuwsgierig naar de smaak van de onbekende Fuijoa vrucht, dus de jam ging ook als zoete broodjes over de toonbank.

Nadat de Amerikanen weer zijn vertrokken trekken we lekker een fles wijn open. Deze hadden we meegenomen voor FdJ van het Zuidereiland uit het Marlborough gebied. Daarna hebben we samen gekookt en gegeten.