Vanuit Marahau willen we via een ‘scenic route’ langs Nelson, Havelock en Picton naar Kaikoura rijden. Vooral het stuk tussen Havelock en Picton schijnt een mooie bochtige weg te zijn, met fantastische vergezichten.
Net nadat we Marahau uitrijden, slaan we een zijweggetje in om de ‘split apple rock’ te bekijken. Deze relatief kleine rots staat midden in het water en is helemaal rond. Geen uitstulpingen, geen rotsen, ‘gewoon’ een kleine ronde rots midden in de zee met hele gelijkmatige groene bebossing eromheen. Het lijkt net een doormidden gesneden appeltje.
We vervolgen onze weg naar Nelson. Hier houden we een koffiestop, bij een restaurant dat vlakbij een standbeeld van Abel Tasman staat. Abel Tasman en zijn officieren brachten delen van de westkust van Nieuw Zeeland rond 1642 in kaart. Daarnaast waren zij, aan het einde van datzelfde jaar, de eerste Europeanen die contact legden met de Maori.
Hierna rijden we naar Havelock waar we aan de bochtige en bergachtige weg beginnen richting Picton. Tijdens deze rit hebben we prachtige uitzichten over de Marlborough sounds. Deze sounds zijn net als onze eerder bezochte Milford Sound eigenlijk fjorden, gevormd door de verschuivingen van ijsformaties tijdens de ijstijden. De Marlborough Sounds bestaan uit meerdere Sounds en we krijgen vanaf de hoog liggende weg vooral goed zicht op de grootste en indrukwekkendste Sound: de Queen Charlotte. Als we over een paar dagen de overtocht naar het Noordereiland maken, dan zullen we deze Sound ook nog vanaf het water bekijken, want de ferry vaart hier door heen.
Langs de oostkust rijden we naar beneden richting Kaikoura. Onderweg bellen we met een organisatie die ‘zwemmen met dolfijnen’ organiseert en reserveren we deze activiteit voor de volgende morgen om 8.30 uur. We zijn nog net op tijd, want er waren nog maar vijf plekjes over.
Na een wandeling van ongeveer anderhalve kilometer komen we de volgende ochtend aan bij Encounter Kaikoura. We krijgen de nodige gadgets toegewezen: een wetsuit, een snorkel met bril, flippers en een digitale onderwatercamera. Nadat we alles gepast hebben, krijgen we een korte introductievideo te zien met uitleg over het verloop van de dag. We worden gewaarschuwd dat het een ‘open sea experience’ is en dat WIJ te gast zijn bij de dolfijnen in hun leefomgeving. Daarnaast wordt uitgelegd hoe je het beste de aandacht van de dolfijnen kan trekken, dat kan namelijk op drie manieren: 1. Geluid maken door je snorkel (dolfijnen kunnen deze geluiden heel goed waarnemen), 2. Handen langs je lichaam en bewegen als een dolfijn 3. Je adem inhouden en naar beneden duiken.
De groep wordt opgesplitst in kleinere groepjes en we worden met twee bussen naar de haven gebracht. Daar stappen we met 12 andere ‘dolfijne’ personen de boot in die met een trailer het water in wordt gereden, waarna we de zee op varen.
Na een kwartier varen hebben we al enkele dolfijnen gezien, maar nog geen grote groep. De schippers scannen de horizon af op zoek naar een grotere familie dolfijnen. Een kwartier later varen we tussen 200 vinnen… Deze gigantische groep dolfijnen zwemt aan alle kanten van onze boot. Snel zetten we onze maskers en snorkels op en trekken we onze flippers aan. Nadat het startsein heeft geklonken (de motor propellers staan dan uit) kunnen we via de achterkant van de boot het water inspringen en zwemmen we tussen se dolfijnen.
Onze tour heet ‘Encounter Dolfins’, maar de eerste minuten lijkt het meer op Encounter plankton… Het water is, zeker vergeleken met onze snorkelervaring in Cairns, erg troebel. Dit komt door al het voedsel dat hier in de zee zwemt. Iedereen probeert met de meest gekke toeter geluiden de dolfijnen te lokken. Vanaf de boot moet deze snorkelende groep volwassenen die oergeluiden maakt, echt een belachelijk schouwspel zijn geweest. Toch heeft het wel degelijk effect. Als we naar beneden blijven kijken dan zwemt er soms rakelings een dolfijn voor ons langs.
De dolfijnen zwemmen sneller dan wij, dus we moeten een paar keer terug naar de boot, die ons dan weer een paar honderd meter verderop afzet. Na vijf keer in het water te hebben gesprongen en met de dolfijnen te hebben gezwommen is dit deel van de tour voorbij. We trekken onze pakken uit en krijgen nog de gelegenheid om vanaf de boot mooie foto’s te maken.
Deze soort dolfijnen (Dusky Dolphins) staat bekend om hun kunstjes. Af en toe duiken ze uit het water en vliegen ze een stukje verder het water in. Er zijn ook waaghalzen die recht omhoog uit het water schieten, een salto doen à la Epke Zonderland en vervolgens het water weer induiken. Het is een uitdaging om deze duiken op het juiste moment vast te leggen, maar we hebben een paar mooie foto’s van vliegende dolfijnen weten te maken.
Helaas moeten we daarna weer terug. Onderweg naar de haven zien we nog een albatros en een zeehond. Na een warme douche, een lekkere lunch met koffie keren we terug naar de camping voor een relaxmiddag.
Morgen steken we over naar het Noordereiland.