Maand: december 2012

Na een wandeling vanaf het hotel, door de wijk ’the Rocks’ en langs de oostkade van Circular Quay komen we uit bij het Sydney Opera House, ongetwijfeld het bekendste gebouw van Australië. Volgens de Deense ontwerper representeert het gebouw de witte zeilen van een zeilschip dat de zee op gaat. Maar in de Lonely Planet lezen we dat het volgens sommige Sydneyers lijkt op twee parende schildpadden. We weten niet precies hoe schildpadden dat doen, maar kunnen ons er wel wat bij voorstellen. De witte tegels die het dak bekleden hebben ook een schubbig oppervlak. Hoe dan ook, het is een prachtig gebouw, op een unieke locatie in de Harbour. De zon schijnt er volop en van zee waait een verfrissende windje.

We willen graag het Opera House binnen, maar helaas is het gesloten. Wel start er elk half uur een guided tour. Op een terrasje besluiten we niet een excursie door het gebouw te doen, maar in plaats daarvan kaartjes te kopen voor een voorstelling in de Concert Hall van het gebouw. De mooiste voorstellingen zijn in het weekend, maar omdat het New Years Eve wordt, zijn er speciale programma’s en minder reguliere voorstellingen. We gaan vrijdag al weer weg, dus we boeken een concert op donderdag van First Aid Kit, een duo van twee zweverige Zweedse zangeressen, beroemd geworden door YouTube. Wij noemen ze voor het gemak Abba.

Na het bezoek aan de Opera House lopen we via Macquarie Street langs de Royal Botanic Gardens en over de Cahill Exp, waar je een prachtig uitzicht hebt over Circular Quay, Harbour Bridge en het operagebouw. Via een trap komen we weer in ’the Rocks’, het gebied waar de Europeanen aankwamen op 26 januari 1788. In het gebied staan een paar historische huizen, zoals Susannah Place en het oudste nog bestaande huisje van Sydney: Cadmans Cottage. We lopen over de Rocks Market, waar Babs oorbellen koopt van vergulde eucalyptusblaadjes. Daarna gaan we een terrasje op om plannen te maken voor morgen: New Years Eve.

New Years Eve is hier hét feest van het jaar (volgens Babs qua grootte vergelijkbaar met het 3 oktoberfeest in Leiden). Om twaalf uur ’s nachts wordt er op verschillende plekken in de Sydney Harbour vuurwerk afgestoken, met als hoogtepunt het vuurwerk op de Sydney Harbour Bridge (door de locals ook wel ‘de kleerhanger’ genoemd). Anders dan in Nederland is zelf vuurwerk afsteken niet toegestaan en wordt alles collectief geregeld. Rondom het vuurwerk worden honderden feesten georganiseerd waar heel veel mensen op af komen. Ook de Australische zangeres Kylie Minogue zal een optreden geven. Prijzen van besloten feestjes met uitzicht op het vuurwerk lopen uiteen van 200 tot 600 dollar (vaak inclusief diner en onbeperkt drankjes voor de hele avond). Populaire feestlocaties zijn helemaal uitverkocht. Naast de besloten feestjes zijn er ook veel openbare feestlocaties, o.a. rondom Darling Harbour, Circular Quay en het operagebouw. Maar, de ruimte is beperkt en als het vol is wordt het terrein afgesloten. Grote borden waarschuwen dat de meeste terreinen waarschijnlijk al rond 17.00 uur vol zijn en dan afgesloten worden. We besluiten morgen naar een openbaar terrein te gaan, rondom het operagebouw, met uitzicht op de brug. Er is maar plek voor 4200 man, dus we gaan al rond 11.00 het terrein op. We nemen leesvoer mee voor een relaxdag. Hopelijk zijn we op tijd….

De vlucht van Nederland naar Sydney was korter dan verwacht: zowel de reis van Schiphol naar Hong Kong, als de reis van Hong Kong naar Sydney verliepen 45 minuten sneller dan gepland.
Nu zullen jullie waarschijnlijk denken: ‘Oh, dat was vast fijn!’, maar bij aankomst in Sydney hadden we eigenlijk überhaupt geen tijdsgevoel meer. Dit kan te maken hebben gehad met het feit dat we door de reis naar het oosten de 28 ste december voor een deel hebben overgeslagen. Het kan natuurlijk ook te maken hebben gehad met de kwaliteit van nachtrust die we (niet?) hebben gehad in het vliegtuig of misschien was het ‘gewoon’ het tijdsverschil.
In ieder geval kwam het er op neer dat wij zaterdagochtend (Australische tijd) de stad in gingen en we dit hebben ervaren als twee dronken mensen:
– we liepen de foute kant op,
– we hadden het gevoel dat we in een glazen bubbel liepen,
– we hebben ongeveer een liter koffie gedronken (dat vervolgens geen effect had),
– en als klap op de vuurpijl liepen we bij aankomst bij het hotel straal onze kamer voorbij.

We besloten dus nog een paar uurtjes te gaan slapen, maar bedachten ons wel dat het misschien handig zou zijn als we de wekker zouden zetten, omdat we anders niet snel in het nieuwe ritme zouden komen. Heel verstandig, maar we werden vervolgens pas om 21.00 uur wakker…… Geen wekker gehoord (wel afgegaan? We weten het nog steeds niet).

Uiteindelijk vandaag toch nog wel wat van de stad gezien. ’s Ochtends hebben we de omgeving rond de ‘Darling Harbour’ bekeken. Een fantastische grote haven (hier zijn de Aussies duidelijk trots op en terecht!), waar hoog en laagbouw elkaar afwisselen. Heel ruimtelijk is alles opgezet, met veel fonteinen, pleintjes, restaurantjes en winkels. Gezellig dus!
Erg grappig om nu in zomerkleren rond te lopen; gewoon lekker zonder jas de deur uit met blote armen. Opvallend is dat de zon hier erg krachtig is: Hit zijn neus is verbrand en mijn schouders zijn in die paar uurtjes meteen al rood geworden. Beter insmeren dus!
’s Avonds na ons ‘middag dutje’ zijn we ook nog naar het gebied rond de ‘Harbour Bridge’ geweest en het Opera House by night gezien.